Komputerowa podstawa – płyta główna
Płyta główna jest obok procesora elementem umożliwiającym pracę w ogóle komputerowi. Bez niej niemożliwa jest komunikacja żadnego komponentu ani modułu komputera. Jest ona drukowanym obwodem, na który są zamontowane najważniejsze elementy umożliwiające pracę urządzenia elektronicznego (w tym przypadku komputera). Znajdują się na niej: procesor (lub procesory), pamięć operacyjna a także gniazda do zainstalowania kart rozszerzających (PCI) oraz gniazda urządzeń składujących (dyski twarde, napędy optyczne) oraz złącza klawiatury i zasilacza. Niekiedy spotyka się także płyty główne kontrolujące pracę innych urządzeń zewnętrznych, czyli port szeregowy, USB, port równoległy. Warto zdawać sobie sprawę, że nie zawsze istniał komputer, którego wyposażenie wyglądało tak jak dzisiaj. Produkcja tego minimum zlokalizowanego na jednej płycie drukowanej oraz gniazd zostało zapoczątkowane przez firmę IBM, która wprowadziła komputer osobisty (PC – Personal Comuter). Co więcej, wzrost integracji układów scalonych powoduje poprawę szybkości działania a także obniżenie kosztów budowy komputera jako całości, co ciągnie za sobą wzrost integracji elektroniki komputera w nawet kilku układach scalonych. To natomiast wiąże się bezpośrednio z możliwością współpracy procesowa z innymi układami. Jeszcze niedawno urządzenia płyty główne były organizowane w dwie zasadnicze grupy (układy scalone) zwane mostkami – północny oraz południowy. Mostek północny wykorzystuje połączenie FSB lub Hyper Transport do procesora. Mostek południowy natomiast nie musi zawsze występować, jednak jeśli jest wykorzystuje połączenie za pomocą magistrali lub łączenie typu Punkt – Punkt aby połączyć się z mostkiem północnym.
