Definiowanie i wywoływanie funkcji

Jak wiadomo, konieczne jest określenie funkcji main w programie zapisanym w języku C++. Jest ona główną funkcją, ale w zasadzie jest ona jedyna. W celu ułatwienia programowania, można każdy poszczególny fragment programu definiować w postaci jednej funkcji. Dzięki temu można dokonać sprawniejszej analizy programu a część wykorzystanych w programie funkcji łatwo da się wykorzystać w innych programach, które zostały przez nas napisane poprzez skopiowanie interesującego nas fragmentu. Wspomniane funkcje warto także stosować w momentach gdy często wykorzystujemy jakiś określony ciąg instrukcji. W takim wypadku warto ów ciąg wyodrębnić i umieścić w zdefiniowanej funkcji, dzięki czemu znacząco skrócimy kod programu. Wówczas aby uruchomić ciąg instrukcji wystarczy wywołać zdefiniowaną funkcję w które ów ciąg został umieszczony. Można więc powiedzieć, że funkcja w języku C++ może byś określana jako swego rodzaju podprogram, który można umieścić w każdym wybranym przez nas miejscu w kodzie programu. Oczywistym jest, że aby móc z niej korzystać to należy najpierw ją zdefiniować w określonym miejscu kodu – definicja musi znajdować się przed miejsce pierwszego jej użycia. Każda funkcja zawiera zestaw parametrów formalnych, które są nazwami obiektów przekazywanych do funkcji. W tych parametrach znajduje się również typy owych obiektów a umieszczone są one w nawiasach. Oczywiście zdarzają się funkcje bezparametrowe – wówczas po prawej stronie funkcji znajdują się puste nawiasy.